Be like a geranium.

Als geraniums koude winters kunnen overleven, dan kan jij jouw persoonlijke winter ook verslaan. Fleece dekentjes zijn toegestaan.

Iets wat je aandacht geeft, groeit.

Ik lees het tegenwoordig vaak op Instagram. En het klopt in de meeste gevallen ook: dromen, vriendschappen, liefde... Maak er werk van en het komt goed. Oké, toegegeven, soms moet je wel iets minder kort door de bocht gaan dan dat.

Maar terwijl ik helemaal mee op de golf zat en mee scandeerde dat iets wat je aandacht geeft, groeit ontdekte ik dichtbij huis dat het niet altijd blijkt te kloppen. Tijdens de zomer zette ik voor het eerst bloemetjes op mijn terras. Die was ik samen met mama gaan uitzoeken. Zij moest ze in bloempotten planten, want ik heb helemaal geen groene vingers. Ik stond wel trouw naast haar en keek toe hoe ze werkte. Ik voorzag haar van babbels en nieuwtjes die steevast begonnen met moet ge nu wa weten?

Een aantal weken zorgde ik plichtbewust voor alle bloemen die ik trots had uitgestald op mijn smalle terras. 's Avonds nam ik mijn plastic gieter in de vorm van een theepot mee naar buiten en haalde alle dorre blaadjes van de bloemen. Zo bleven ze mooi, kleurrijk én had ik het gevoel dat ik eindelijk planten in leven kon houden.

Ik gaf mezelf iets te snel een schouderklopje...

Zodra de herfst begon zette ik geen voet meer op mijn terras. Behalve om snel-snel een vuilniszak in de bak te proppen. Ik vergat de bloemen en algauw bleef er niet meer over dan wat verdorde takjes in een bloempot. Zo gingen ze ook de winter in: ik keek er niet naar om en zou ze 'ooit wel eens' in de grote, zwarte vuilbak kieperen. Er was geen haast bij. Die triestige takjes stonden niet in de weg, al stelden ze helemaal niets meer voor.

Tot de lente aanbrak en ik plots merkte dat er wat stond! Kijk toch eens: hebben die geraniums mijn gebrek aan aandacht en de koude temperaturen zómaar overleefd! Ik ben best trots op die bloemen. Way to go, girls! Wat een geluk dat ik ze niet heb opgegeven en weggegooid.

En die bloemen geven eigenlijk perfect weer hoe ik ook in elkaar zit: wanneer iedereen denkt dat iets onmogelijk is, of beter bij een droom blijft, wil ik kost wat kost bewijzen dat het wél kan. Ik ben mijn persoonlijke winter ook netjes doorgekomen. Van verdord takje naar de fleur van mijn leven. Kreeg ik een burn-out en werd ik voor de tigste keer gedumpt, dan sta ik nu weer met mijn kont te shaken in broeken die niet meer passen. Maar shaken doet ze.

En wat ik kan, kan jij ook. Schud het van je af. Ook al ziet een situatie er op het eerste zicht verloren uit, heb geduld. Gooi je plannen niet meteen overboord. Leg ze even in de koelkast, voor mijn part, maar hou ze ergens bij. En wanneer de tijd rijp is, zal er plaats zijn voor jouw eigen geranium.

In een wereld waarin niet iedereen in je gelooft, be like a geraniummeke op mijn terras.