Georgia Marie
Word een copycat en doe en denk als een kat

Een boek over katten. Wanneer het in de winkel wordt uitgestald en de stempel 'aanrader' krijgt, heeft een Crazy Catlady (that would be moi) niet veel méér overtuiging nodig. Ik kocht het boek al in 2018, toen mijn wereld nog voornamelijk bestond uit doen alsof-goed en kop-in-het-zand- slecht. Ik las er toen een hoofdstuk of drie in en gooide het weer achteloos aan de kant. Onlangs diepte ik het boek opnieuw op. Het was een van de eerste herfstige dagen van 2021. Ik verdween onder mijn dekentje in de zetel en mijn drie katten kropen loom op mijn schoot.
Doe en denk als een kat. Als het inhoudt dat ik voortaan mijn eigen kont moet schoonlikken, dan pas ik. Gelukkig is er ook een (soort van) ondertitel: stressvrij, rustig, levensgenieter, charismatisch, nieuwsgierig, onafhankelijk... Het zijn kenmerken die op mijn ingebeelde Tinderprofiel niet zou misstaan. Het is ook een leven waar ik meteen voor teken.
De auteur is de Fransman Stéphane Garnier, zelf baasje van een kat: Ziggy. En Ziggy blijkt een bijzondere kat te zijn, met drie pootjes in plaats van vier. Garnier bestudeerde het gedrag van zijn lieve Ziggy om het boek te schrijven. Hier en daar laat hij ook Ziggy zelf aan het woord. Jij vindt dat misschien vreemd. Crazy catladies (en catmen!) begrijpen de conversaties met een kat erg goed, want ze voeren ze dagelijks met hun eigen koninklijke majesteit.
EEN RIJKER LEVEN DANKZIJ EEN KAT
Het boek is onderverdeeld in zeer korte hoofdstukjes: een tweetal pagina's blijkt vaak genoeg te zijn om je tot een aha-Erlebnis te doen komen. Elk hoofdstuk bevat een les die je kan leren uit het gedrag en de levensstijl van een kat. De titel is meteen de korte samenvatting, de clou van het verhaal. Een aantal van de lessen zijn:
Een kat is (meestal) rustig: ze leert je hoe je met stress kan omgaan. Het gaat over kalmte leren te bewaren, de dingen los te laten en zaken niet nodeloos te herkauwen. Schud het van je af. Dan pas kan je weer verder. En dat doen mijn katten, inderdaad, ook. Af en toe zijn ze boos. Bijvoorbeeld wanneer ik ze in een mandje vang en naar de dierenarts breng. Dan staat de gij trut! in hun groenige ogen te lezen. Maar zelfs na een uur is alles weer prima en zen. No stress, ze hebben het losgelaten. Ze gaan er maanden later niet opnieuw om miauwen.
Een kat denkt eerst aan zichzelf: de titel voorspelde dat ik egoïstisch moest worden. Ik zette me schrap, want dat lijkt me niet de slimste les. Egoïsme klinkt erg negatief en zorgt voor een wrange nasmaak. Toch is er een vorm van 'egoïsme' - al is dat er allesbehalve de juiste term voor - die je wél moet omarmen. Zorg dragen voor jezelf. Van je eigen welzijn een prioriteit maken. Want, zo stelt Garnier, niemand kan dat beter doen en zal meer doen voor jou dan jijzelf.
Een kat is ongevoelig voor oordelen: Garnier en Ziggy hebben gelijk. Mijn eigen katten liggen languit op mijn schoot en trekken zich niets aan van wat de wereld rondom hen misschien van hen denkt. Ze doen waar ze zin in hebben en blokkeren niet door van de pot gerukte schoonheidsidealen. Ze treuren niet om talenten die ze niet bezitten en zijn niet jaloers als een ander ze wel heeft. Fuck wat de wereld denkt! Doe je eigen ding. You be you, I'll be me.
Een kat is onafhankelijk: pardon, de echte titel stelt dat een kat 'on-af-han-ke-lijk' is, al weet ik niet precies waarom we elke lettergreep zo kattig moeten benadrukken. Het vertraagt mijn leesproces. Maar de boodschap van het hoofdstuk is wel belangrijk. Wees onafhankelijk. Behoud te allen tijde je vrijheid. Blijf je hele leven onafhankelijk van je partner, je werk, geld, vriendschappen. Te grote afhankelijkheid bepaalt je leven en dat is nooit goed. Jij moet je leven bepalen. Genoteerd, Ziggy. Eh, Stéphane.
Een kat is volhardend: ze geeft nooit op en gaat recht op haar doel af. Let wel, een kat is ook geduldig. Ze hoeft niet alles nu meteen te hebben, maar ze wacht steeds het juiste moment af. Die ene muis, die zal ze vangen. Ook als ze er uren bewegingsloos voor moet zitten wachten, verstopt in het hoge gras. Ik noteer. Want ik ben quasi volhardend, maar wil alles het liefst meteen. Geduld heb ik niet als het over doelen en dromen gaat. Maar zo loop ik misschien wel heel wat mis.
Elk hoofdstuk wordt afgesloten met een samenvatting, de moraal van het verhaal. Het staat in dikke letters te pronken. Je kan er niet overheen lezen. Maar doe jezelf een plezier en lees ook de kleine lettertjes. Dit boek is het waard om gelezen te worden, ook als geen Crazy catlady/catman bent.
DE PUNTJES OP DE i
Het is een klein en ietwat dun boekje. Je leest het makkelijk op drie avonden uit. Toch raad ik je aan om er langer over te doen: laat de verschillende levenslessen voldoende insijpelen. Ze bevatten - echt waar - veel waarheid.
Het enige wat ik jammer vond aan dit boek, was de manier waarop de boodschap werd overgebracht. Zowat de helft van de zinnen eindigt met een uitroepteken. Stel je voor! Beeld je in dat in de helft van de zinnen in deze blog zou laten eindigen met een uitroepteken! Mijn boodschap zou niet duidelijker overkomen, hoor!
'Roept zo ni!'
Ik hou niet van geroep. Ook niet in mijn boeken. Of je het even kan herhalen, maar nu rustig, alstublieft? Dan merk ik de oorspronkelijke titel op: Penser et agir comme un chat! Uit-roep-te-ken. Ik ben blij dat de Nederlandstalige versie tenminste al een rustige titel heeft gekregen.
Misschien zat onze Stéphane Garnier te schrijven met de ramen open, terwijl het Franse leven druk en luid zijn gang gaat - ik beeld me in dat hij in Parijs woont, waar zijn piepkleine smeedijzeren balkonnetje uitkijkt op la Tour Eiffel in de verte. Het zou verklaren waarom hij luider schrijft dan ik in de stilte van het boerendorp waar ik woon, lees.
EN NU?
Nu ga ik aan de slag met de lessen van Garnier en zijn driepotige Ziggy. Ik probeer me alle lessen eigen te maken en observeer mijn eigen drie katten dat tikkeltje aandachtiger. De lome zwammen die moe worden van hun dutjes en dan maar gaan slapen en zich af en toe traag uitrekken blijken het leven al veel beter te begrijpen dan ik. Zij volgen hun instinct en laten de boel ontploffen als ze weten dat ze het zelf niet in de hand hebben. Ze hebben nog nooit gepiekerd.
Intussen zat ook Stéphane Garnier niet stil. Hij schreef een vervolg op dit boek. Deze keer biedt hij ons 101 levenslessen die hij kopieerde uit het gedrag van Ziggy en zijn soortgenoten. Ik zet het boek alvast op mijn verlanglijstje. Ik word Catwoman. Zonder latex superheldenkostuum. Met peignoir en pantoffels.
Doe en denk als een kat
Stéphane Garnier
2018
160 pagina's
Uitgeverij: Kosmos Uitgevers