Waarom Eva Daeleman lezen? Omdat het kan.

Eva Daeleman is een straffe madam. There, I said it.

Met Omdat het kan schreef ze haar derde boek en het wordt 'een gids over het leven' genoemd. Over niet langer hollen achter alles. Over willen en niet moeten. Op de kaft wordt de titel nog wat extra toegelicht en leer je dat het een boek is over veerkracht, levenslust en ont-moeten. Ik vind woordgrapjes leuk.

Ik ontdekte Daeleman als schrijfster toen ik haar eerste boek opmerkte tussen de boekenpromo's. Ik geef eerlijk toe dat ik Factor 25 - haar debuut - nooit had gekocht als het niet met fikse korting werd aangeboden. Vooroordelen, weet je wel? Want hoe kan een radiostem plots een boek schrijven? Schoenmaker, blijf bij je leest. Ik wist toen nog niet dat mensen meerdere leesten konden hebben én er ook goed in konden zijn. Ik las Factor 25 toen ik, willens nillens, ten tijde van crisis opnieuw bij mijn ouders ging wonen en vijf maanden op een luchtmatras sliep. Daelemans boek was verwarmend, verzorgend en deed me vluchten naar Thailand en Vietnam. Daar zou ik nooit zelf naartoe reizen, maar dankzij Daeleman ging ik er tussen de regels van haar woorden heen. Anyway, de toon was gezet. Ik hou erg van haar schrijfstijl. Het houdt het midden tussen een babbel op café met een dierbare vriendin en een vaste stamgast in de schrijverswereld. Sindsdien prijken al haar boeken in mijn boekenkast.

Zo ook Omdat het kan, dus. Het is geen recent boek. In de geschreven wereld is 2018 al oud nieuws. Toch blijft dit boek - deze gids, als je het liever zo noemt - ook ferm overeind staan ten tijde van crisissen en pandemieën die de wereld in hun greep houden.

Het boek werd opgedeeld in vier grote stukken.

1 Wat je ziet: bewegen, zien, kopen, eten, yoga, wandelen, spullen, tasten, proeven, huidhonger, drive.

2 Wat je denkt: gedachten, weten, leren, mediteren, herinneringen, ervaringen, vergeven.

3 Wat je voelt: lachen, janken, gevoelens, blijdschap, vieren, overgave, loslaten.

4 Wat je beleeft: vertrouwen, creativiteit, stroom, levenslust, aanvaarden, leven.

Daarin worden verschillende topics behandeld. Elk stukje voelt aan als een column. Af en toe krijg je er gratis en voor niets een recept bij. Voor een smoothiebowl met mango en spinazie, bijvoorbeeld. Eh... Daar waag ik me liever niet aan. Maar de andere stukjes, met info over yoga voor leken zoals ik en alinea's vol zelfrelativering of jezelf graag (leren) zien, las ik met veel plezier. Ik vond er tips voor een digitale detox. Daar maak ik in 2022 misschien best eens tijd voor. Ik las over meditatie en ademhaling. Ik ontdekte chakra's en eenvoudige yogaposes. Maar vooral las ik hoe ook ex-radiosterren kunnen balen als een stekker, onzeker verdwijnen onder een berg van donsdekens en jammeren en snotteren omdat ze te veel hooi op hun vork namen. Oef. Ik ben niet alleen.

Het boek heeft geen duidelijk begin, noch einde. Het is een allegaartje. Een beetje zoals het dagelijkse leven ook is. Je wordt middenin Daelemans leven gedropt en doorheen haar woorden neemt ze je bij de hand. Ze toont je hoe jij ook in het leven kan staan. Als jij dat wilt, tenminste. Ze dringt haar mening niet op en beweert nooit dat zij de waarheid in pacht heeft.

Je vindt ook meerdere quotes van bekende en minder bekende mensen terug in haar boek. Goeroe's, hoge piefen, levenswijzen... Ze passeren allemaal de revue. Mijn favoriete quote vond ik op pagina 168:

Jezelf, wie is dat? Je hebt zoveel lagen in je, zoveel afsplitsingen, zoveel zelven dat je nooit weet: welke zal ik vandaag eens kiezen?

Annie M.G. Schmidt

Voortaan reken ik de schrijfster van de gedichtjes uit mijn jeugd dus bij de levenswijze goeroe's. Dank je wel hiervoor, Eva Daeleman!

Af en toe sla ik het boek willekeurig open en lees ik een stukje. Dat ene stukje waarop het boek opende. Toegegeven, wat ik lees blijft niet allemaal even goed plakken: een aantal fouten uit het verleden maak ik nu nog steeds. Maar sommige dingen pak ik intussen anders dan. Kleine stapjes...

Omdat het kan

Eva Daeleman

2018

255 pagina's

Uitgeverij: Horizon